Kremanska oblast se na severu graniči sa planinom Tarom, na istoku sa užičkim krajem, na jugu sa drugim delovima Zlatibora ,a na zapadu sa Republikom Srpskom (BIH).

Turizam

Turističke atrakcije ove oblasti su Šarganska osmica, pruga uskog koloseka koja pravi figuru broja osam da bi lakše savladala uspon brda Šargana, Kompleks "Kremansko Proročanstvo, lekoviti izvor Bele vode u Mokroj Gori i Drvengrad - Mećavnik  Emira Kusturice. 
 

Tarabići

U 19. veku u ovom selu su živeli Tarabići, poznata porodica za koju se u narodu vjeruje da su bili vidoviti, a poslije njih se pojavilo još nekoliko osoba koje su tvrdile to isto za sebe (Stanoje Mulić, Jovo Krpa, Stevan Mulić, Bude Bogosavljević, Miloje Đurđić, Milun Nešović i dr.

Tarabići su se doselili iz Hercegovine na Taru, u selo Kremna.

U blizini Kremana, na putu za Taru, podignut je kompleks "Kremansko Proročanstvo“, jednosobna brvnara koja je bila neka vrsta muzeja. U brvnari, kao jedan od najzanimljivijih eksponata izložena је tzv. „Kosmička kugla“ (glatka kamena lopta prečnika oko jedan metar). Po predanju, to je jedan primjerak od više miliona takvog kamenja koje je nekad davno zasulo Zemlju iz svemira. Kamen bi navodno trebalo da zrači energijom koja kod ljudi izaziva vidovitost.

Tarabići su navodno predvideli pronalazak televizije, dolazak telefona i telegrafa u Srbiju, smene na prestolu Srbije, propast Karađorđevića, njihov povratak u zemlju, dolazak Josipa Broza na vlast i drugo. Prvi Tarabić za koga se tvrdilo da ima proročke mogućnosti bio je Miloš Tarabić (1809-1854). Živeo je prilično kratko, četrdeset i pet godina, „kao što je i prorekao“.

Šarganska osmica

je deo pruge uzanog koloseka između Užica i Višegrada, odnosno Mokre Gore i Kremana, preko brda Šargana. Ova pruga ima veliki broj mostova i 19 tunela od kojih je najduži Šarganski: 1660,80 m. Po broju mostova i tunela, i usponu od 18 promila, Šarganska osmica je jedinstvena u Evropi.

Na inicijativu žitelja ovog kraja i na pristanak ŽTP Beograd 1998 godine je započela rekonstrukcija pruge. Iz Muzeja željeznica u Požegi dovučeni su vagoni i lokomotiva, pa je „ćira“, kako ga narod prozvao, na delu trase krenuo sa radom godinu dana kasnije, a na čitavoj obnovljenoj deonici od 2003. godine.

Drvengrad – Kustendorf-

je etno selo smešteno na razmeđi Tare i Zlatibora.

Osnovano je i izgrađeno na brdu Mećavnik po zamisli filmskog reditelja Emira Kusturice za potrebe snimanja filma „Život je čudo“.

Mećavnik nadvisuje selo Mokra Gora i visinski je na istom nivou sa železničkom stanicom Jatare.

Od ulazne kapije polazi glavna ulica koja  nosi naziv Ive Andrića, a pored nje postoje ulice Ernesta Če Gevare, Dijega Maradone, Miodraga Petrovića Čkalje, Felinija i Bergmana. Jedna ulica nosi i ime srpskog tenisera Novaka Đokovića. U selu se nalazi i mala drvena pravoslavna crkva sa drvenim zvonikom. Crkva je građena po ugledu na ruske crkve brvnare i posvećena je Svetom Savi. U centralnom delu sela je trg popločan drvenom kockom i sečenim drvenim pragovima i opkoljen brvnarama. Brvnare su autentične i prenete, neke iz tih krajeva, a neke iz Republike Srpske, u vidu skeleta i postavljene na kamene temelje.